*Prabhava* Books * Handicrafts * Toys * Stationary * Handlooms * A Center for Trinity College London ESOL Courses * Prabhava Play School * Prabhava PrePrimary School * prabhava Toddler Care* పుస్తకాలు * హస్తకళ * చేనేత * బొమ్మలు * మన సభ్యత సంస్కృతి * మన ఊరి కళాకాంతి * మన ముంగిటి చిట్టిచేమంతి * ప్రభవ * పిల్లల చిట్టిరచనలు చిన్నికవితలు * తెలుగు ఇంగ్లీషులలో *Prabhava*

Friday, September 30, 2011

పిట్టమ్మ ప్రేమ !

అలసి పోయి పిట్టలు...
చెట్టు నుండి చూస్తూ...



అమ్మ రాని విషయం...
తలుచుకొనె బాధతో.

'అమ్మను వేటాడేమో..
అమ్మ దారి మరిచి పోయిందేమో..'


ఆహారం వెతికి వెతికి...
దొరకక అమ్మ తిరిగి వచ్చె.


అమ్మ వచ్చిన సంతోషంలో..
ఆకలినే మరిచాయి  పిట్టలు  .


ఆనందంతో ఆనందాన్నే తిన్నాయవి.
ఆకలి కన్న అమ్మప్రేమ తియ్యనిదిగా!
***

పి.రోహిణి,    9 తరగతి,  ZP హై స్కూలు ,తెట్టు
5-9 -11

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Wednesday, September 28, 2011

కొండెక్కాక.. !


 నాకు కొండ ఎక్కాలని  ఎంతో కోరికగా ఉండేది.
 అనుకోకుండా ఒకరోజు, ఎవ్వరికీ చెప్పకుండా ,కొండ ఎక్కాను.
అక్కడ నాకు రకరకాల పువ్వులు ,తీగలు, పచ్చని చిగుళ్ళు ,పండ్లు కనబడ్డాయి.
ఇంకా రంగు రంగుల పక్షులను ,సీతాకోక చిలుకలను చూసాను.
ఇవన్నిటినీ చూసాక నాకు ఎంతో సంతోషం కలిగింది.
అనుకోకుండా ,ఒక అనకొండను చూసాను.
 అది ఒక పెద్ద  గుండుకు చుట్టుకొని నిద్రపోతున్నది. నేను చూడకుండా ,ఆ గుండు పైకి జంప్ చేసాను. అప్పుడు చూసాను దానిని. చాలా భయం వేసింది.
అప్పుడు నేను కదలకుండా అలాగే నిలబడ్డాను. దారిలో వెళుతున్న ఒక మనిషిని చూశాను. అతన్ని పిలిచాను.
అప్పుడు అతదు, "నువ్వు పైకి ఎలా ఎకావో, అలా మెల్లిగా కిందికి దిగు." అన్నాడు.
ఆ తరువాత అతడు,
"గట్టిగా అరిస్తే పాము మింగేస్తుంది" అని అన్నాడు.
అప్పుడు నేను ,వేరొక పక్క గుండు చూచాను. దాని పైకి జంప్ చేశాను.
ఎలాగోలా తప్పించుకొన్నాను.
తిరిగి ఇంటికి వెళుతుండగా ,ఒక పెద్ద పాము మేకపోతును మింగని వస్తోంది.
అది చూసి పెద్దవాళ్ళందరూ  తుపాకీ పట్టుకొని వచ్చారు. పాము మేకపోతును సగం తల మింగింది. తుపాకీ కాలచారు. ఆ పాము చచ్చిపోయింది.
 కానీ, మేక పోతు, అప్పటికే పాము కరవడం వలన చచ్చిపోయింది.
అప్పుడు నాకు చాలా బాధ వేసింది.
***
బి. తేజ ,
 9 వ తరగతి, ZP హై స్కూల్ ,తెట్టు.
11-9-2011
**


గమనిక : మామూలుగా అయితే , అక్కడ అనకొండ ఉండేది కాదు, కొండచిలువ ఉండేది..:-) అలాగే,జంప్ చేసే వాడు కాదు.. ఎగిరి దూకేవాడు!


       



Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Monday, September 26, 2011

ఇంటికి రా అమ్మా!

                                                                                                            
అమ్మ పొద్దున్నే మా ఇద్దరికీ ఆహారం 
తీసుకురావడానికి వెళ్ళిందా. 
ఇంకా రాలేదు.
అమ్మకి ఏమయింది?

అయ్యో ! వేటగాడి వలలో చిక్కూన్నావా?
లేకపోతే దెబ్బ తగిలి కింద పడి పోయావా?
అయ్యో ! నాకు ఆకలేస్తుంది!

అయ్యో ! ఇప్పుడు శత్రువుల బారి నుండి ఎవరు రక్షిస్తారు?
అమ్మా మమ్మలని మరిచి పోయావా?
లేకపోతే నీ పిల్లలనుకొని వేరే పిల్లలతో ఆడుతున్నావా?

అయ్యో బాగా చీకటి పడుతుందే !
చెట్టుతాత కూడా నిద్రపోతున్నాడు! 
అయ్యో ! నాకు చాలా భయంగా ఉంది.
తొందరగా ఇంటికి రా అమ్మా!

***
దశాని , 9 వ తరగతి, రిషీవ్యాలీ స్కూలు 5.9.11

***
http://prabhavabooks.blogspot.com/2011/09/blog-post_25.html
***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Sunday, September 25, 2011

అమ్మా , ఓ అమ్మా!

రెండుగంటల ముందు వెళ్ళింది,
 నా ఆహారం కారణం.
ఈ వంటరితనం నా ఆనందం,
తిట్టడానికి లేదు కదా!
అమ్మా, ఓ అమ్మా,
నువ్వు తిరిగి రావద్దే !

కడుపుమంట ,ఆకలి దంచుతుంది,
నా భోజనం ఎక్కడ?
నా సంతోషం మాడిమసిగా మారింది,
కోపం నా ఏకైక భావం.
అమ్మా,ఓ అమ్మా, 
నా కోపాన్ని పరీక్షించ వద్దు! 


చీకటి ముసురుకొంటొంది నాచుట్టూ,
నా కోపము భయముగా మారింది.

ఏంటా శబ్దం? సర్పమో,కౄర మృగమో ,
నా ప్రాణం ఆపదలో చిక్కి ఉంది.
అమ్మా,ఓ అమ్మ,
నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావు?

నల్లటి దూరం నుండి వేగంగా వస్తుంది ,
అదుగో మా అమ్మ!
నా నోటి నుండి ఏమి వచ్చినా,
నువ్వు మాత్రం బాధ పడకు.
ఎందుకంటే,
అమ్మా ,ఓ అమ్మా, 
నువ్వంటే నా ప్రాణం కదా?

***


ప్రియ బిక్కాని,
10 వ తరగతి,
రిషీవ్యాలీ స్కూలు 5.9.11

***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Friday, September 23, 2011

Little boy " teddified! "




There is one school rule ,I will never break again.
Our son Arjun was studying  in playschool.
His class teacher told that the school passed a rule that every student should wear uniform during week days.

Arjun was wearing his uniform regularly .But, he got bored of that dress. One day he asked me,"Mom, please,Let me wear my denims today." I tried to convince him. But, he insisted a lot.
So, he went to school in his new denim pants and his favourite T-shirt.

His class teacher was angry at him.
She removed his dress and put it on a Teddy Bear.
Arjun got embarrassed at that punishment.
There were thirty children in his class.He was standing with his underwear whole day.
He returned home with tears rolling down his cheeks.

As parents ,me and my husband , Srikar, felt very bad.
 Srikar said," It's not an appropriate punishment."
I cried," Such a little child! Just three and half years old!"
Then ,Srikar said,"We must talk to the principal."

We both went to school immediately and complained to principal.
The principal apologized and promised  us ," We won't repeat such punishments."
Rules should be helpful to children to learn but not to hurt them.
As parents ,we also decided  not to break the school rule that will embarrass our child.

***
Pavani Bharath Reddy,
ISE 1,Prabhava Afterschool.
13-9-2011
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Tuesday, September 20, 2011

వీధి వీధి లో రాగులు

రామాపురం అనే వూరిలో గోపాల్ అనే రైతు ఉండే వాడు.
అతను ఒక రోజు రాగులు పంట వేయాలని అనుకొన్నాడు. అంగడికి వెళ్ళి రాగులు తీసుకొని వచ్చాడు.
ఆ రాగులను పొలంలో వేసి పంట పండించాడు.
ఆ రాగులను వూరిలో అమ్మాలనుకొన్నాడు.
ఎవరూ కొనలేదు.
మదనపల్లికి వెళ్ళి అమ్మాలనుకొని, మదనపల్లికి వెళ్ళాడు.
మదనపల్లిలో వీధి వీధికి వెళ్ళి అమ్మాడు.
ఎవరూ కొనలేదు.
అక్కడికి ఒకామె వచ్చి,
 "ఏంటయ్యా ,చీప్ గా రాగులు అమ్ముతున్నావు ?"అని అడిగింది.

ఇంతలోనే మరొకామె వచ్చింది. "అర కిలో రాగులివ్వు "అని అడిగింది.

"ఏమిటమ్మా టౌన్ లో ఉండీ చీప్ గా రాగులు కొంటున్నావు ?"అని అడిగింది మొదటి ఆమె.
"నీకేం తెలుసు రాగుల్లో బలం ?" అంది రెండో ఆమె.
"రాగుల్లో ఉన్న బలమేమి చెప్పమ్మా" అంది మొదటామె.
"అది చెపితే తెలిసేది కాదు.తింటే తెలుస్తుంది! "అన్నది రెండో ఆమె.
ఆమె మాట విన్న పక్క వారు కూడా వచ్చి రాగులు కొన్నారు.
అలా వక్కరికి వక్కరు చెప్పుకొని ,అందరూ కొనుక్కొన్నారు.

అలా కొని,ఆ రాగులు తినడం ద్వారా అందరు ఆరోగ్యంగా ఉన్నారు.
"ఎవరైనా సరే, ప్రిస్టేజీకి పోకుండా రాగులు కొనాలి. అవి మాత్రమే కాదు మిగిలిన కూరగాయలు ,పండ్లు కూడా తినాలి." రెండో ఆమె అంది.
అందరు కొనడం ద్వారా, గోపాలు మళ్ళీ రాగుల పంటేసాడు.కూరగాయలు పండించాడు.

***
బి.నందిని  ,6 వ తరగతి,జిల్లా పరిషత్ హైస్కూలు , తెట్టు
***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Sunday, September 18, 2011

పిచ్చుక ముక్కు

 The Hindu,                        5.9.11

చూసేవాళ్ళను బట్టి లోకం ఉంటుంది.
అది సరే కానీ, చూసే వారినిబట్టే చిత్ర"లేఖనం" ఉంటుంది!
 హిందూ లో వచ్చిన పై బొమ్మ చూపించి ,
మీకు నచ్చినట్లు రాయమంటే,
ఇదుగోండి ఇలా రాశాడు, నివేద్!
****

ఒక సారి ఒక చిన్న పిచ్చుక ఉండేది.
తన అమ్మ పొద్దున్నే వెళ్ళి,
 పిల్లపిచ్చుక కోసం ఒక పండయినా రొట్టయినా తెచ్చేది.

ఒకసారి అమ్మ పిచ్చుక భోజనం వెతకడానికి వెళ్ళి,
ఎన్ని రోజులయినా రాలేదు.
అప్పుడు పిల్లపిచ్చుక తన కోసం వెతుకుతూ వెళ్ళింది.
చాలా రోజులు వెతికినా అమ్మ పిచ్చుక   కనబడలేదు.

ఒక రోజు హాస్పత్రి పక్కన నుండి  వెళ్ళేటప్పుడు ,
కిటికీలో తన అమ్మ కనిపించింది.
"అమ్మా! అమ్మా! ఏమి అయ్యింది?" అని అడిగింది.
"నేను ఆపిల్ కంపెనీ సింబల్ చూసి ,అది ఒక ఆపిల్ అనుకొని,
ముక్కుతో గట్టిగా పొడిచాను .దాని వల్ల నా ముక్కు విరిగి పోయింది." అని చెప్పింది.
**
నివేద్ ,8 వ తరగతి ,రిషీవ్యాలీ స్కూల్ .6-9-11

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Friday, September 16, 2011

నేనే నేనే రాగినయితే ?


నేనే నేనే రాగి అయితే, 
నన్ను పొలంలో చల్లుతారు.
నన్ను "అంగళ్ళు"లో అమ్ముకొంటారు.

నేనే నేనే రాగినయితే,
నన్ను రాగి పిండిని చేస్తారు.
నన్ను సంగటిని చేస్తారు.
నన్ను రొట్టెలను చేస్తారు.

నేనే నేనే రాగినయితే,
తెలియని వారు
"ఛీ ఛీ!" అంటారు!
తెలిసిన వారు
"అబ్బా.. ఎంత బావుందో" అంటారు!

***
యస్. సాయి చరణ్,
6 వ తరగతి, ZPహైస్కూల్, తెట్టు 7-9-11


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Saturday, September 10, 2011

శ్రీ శ్రీ గారు..ఖాళీ అగ్గిపెట్టె ..కణకణ కవిత్వం..!



నిన్నటికి నిన్న ..అప్పటికి అప్పుడు.. తెలిసీ తెలియగానే ... 
ప్రభవలోని పిల్లలు పెద్దలు ..
(అందరం  ఈ ఫోటోల్లో లేమండొయ్..:-) .. అనంత రామయ్య గారింటికి వెళ్ళాం. 
అక్కడ శ్రీమతి సరోజ గారిని కలిశాం. వారెంతో ఆదరంగా అభిమానంగా మమ్మల్ని పలకరించారు.
శ్రీశ్రీ ప్రగతి ట్రస్ట్ ప్రారంభోత్సవ సంధర్భం అది.
సరోజ గారు అందిరి  చిట్టి రచనలను పరామర్షించారు. మరింత తరుచుగా వ్రాస్తూ ఉండమని చెప్పారు. ఎప్పుడు ఆలోచన వచ్చినా వెంటనే అక్షర రూపం ఇవ్వాలని , వాయిదా వేసుకోవద్దని చెప్పారు. 
ఒక మారు శ్రీశ్రీ గారితో పాటు ప్రయాణంలో ఉన్నారట. శ్రీశ్రీ గారికి వెంటనే రాయాలనిపించిందట. దగ్గరలో కాగితం ముక్క ఏదీ లేదు. జేబులోంచి అగ్గెపెట్టె తీసి ,అగ్గిపుల్లలు సరోజ గారి చేతిలో పెట్టారట .
సరోజ గారు, పుల్లలను తన చేతి సంచిలో  భద్రపరిచారట.  శ్రీ శ్రీ గారేమో  ఖాళీ పెట్టెను తిరగేసి, కవితను రాసేసి , ఆ అట్ట ముక్కను సరోజ గారికే ఇచ్చారట.దీనిని మరింత భద్రపరిచి, గమ్యం చేరగానె, కాగితమెక్కించారట.
అదీ కవితాఉద్వేగం అంటే !
ఇలాంటి కొన్ని శ్రీశ్రీ మరమరాల్ని మూటకట్టుకొని .. బిస్కట్లు నోట పెట్టుకొని..
మళ్ళీ ప్రభవ దారి పట్టాం! మేమందరం!

అన్నట్టు అది అగ్గిపుల్ల సబ్బుబిళ్ళ కవితేనా అని అడగడం మరిచిపోయామండోయ్! ప్చ్! 


సరోజ గారు మొదట అగ్గిపుల్లల్ని ..ఆ పై ఆ కణ కణ లాడే ఆ అక్షరాలనూ .. అపురూపంగా భద్ర పరిచారట.
పిల్లలు వారిని కలిసి ఎంతో సంతోషించారు.
అన్నట్టు ,ఈ చివరి ఫొటోలో... ఆ వెనుక కూర్చున్న తాతయ్య గారే ఈ ట్రస్టు కు మూలకర్త..శ్రీ వేములపాటి అనంతరామయ్య గారు.వారి పక్కనున్న వారు, శ్రీమతి కామేశ్వరి గారే .మొదటి లక్ష మూలధనం వారే ఇచ్చారు! వారికి జేజేలు.

ఈ సంధర్భంగా మరో మారు శ్రీ శ్రీ గారిని అందరం అభిమానంగా తలుచుకొన్నాం.

"అహో " కారాలు చేసే వారు ఎలాగు
శ్రీ శ్రీ గారిని వదిలి ఉండలేరు.
"ఊహు" కారాలు చేసే వారు ఎలాగైనా
శ్రీ శ్రీ ని వదిలించుకోలేరు!" 
అన్న చంద్రక్క మాటలు సరోజగారికీ నచ్చాయండోయ్  !

 సరోజ గారికి ప్రభవ విద్యార్థుల తరుపున అభిమానాలు.
శ్రీ శ్రీ గారికి జేజేలు.
శ్రీశ్రీ ప్రగతి ట్రస్ట్ వారికి ధన్యవాదాలు.
***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.