*Prabhava* Books * Handicrafts * Toys * Stationary * Handlooms * A Center for Trinity College London ESOL Courses * Prabhava Play School * Prabhava PrePrimary School * prabhava Toddler Care* పుస్తకాలు * హస్తకళ * చేనేత * బొమ్మలు * మన సభ్యత సంస్కృతి * మన ఊరి కళాకాంతి * మన ముంగిటి చిట్టిచేమంతి * ప్రభవ * పిల్లల చిట్టిరచనలు చిన్నికవితలు * తెలుగు ఇంగ్లీషులలో *Prabhava*

Tuesday, December 28, 2010

లేత కలం... లోతైన భావనలు.

మైత్రేయ చిన్నప్పుడు చిన్న చిన్న తెలుగు రచనలు చేశాడు.
 తెలుగు వర్క్ షాపుల్లో  చాలా చురుకుగా ఉండేవాడు.
నవ్వుముఖంతో. రాయలంటే మాత్రం ఎందరిలాగానో కాస్త వాయిదా వేసేవాడేమో కానీ,
వాదనల్లో మాత్రం చురుకుగా ముందుండే వాడు. వారి తరగతి అంతా అంతే కదా మరి.
ఇప్పుడు పదకొండో తరగతిలోకి వచ్చేసి, తనకంటూ కొంత ప్రత్యేకమైన రచనావేదికను ఏర్పాటు చేసుకొన్నాడు.
 ఆ ఆలోచనలేమిటొ అనుభూతులేమిటొ మీరూ స్వయంగా చూడండి.
ఆపై ,ఆరో తరగతిలో మైత్రేయరాసిన చిన్ని రచనను చదవండి.
ఇప్పటిదాకా మైత్రేయ పూర్తిపేరు ,
మైత్రేయరంగ అని నాకు తెలియనే తెలియదు..:-)

చిన్న వయసు .పెద్ద ఆలోచనలు.
లేత కలం. లోతైన భావనలు.
మీరూ చూడండి
Conscience of Cognitation లో.

http://letusblogmaithreya.blogspot.com

మైత్రేయకు అనేక శుభాకాంక్షలు.

అభిమానంగా.
***

జాతర 
*
ఒక ఊరు. ఆ ఊరి పేరు రామాపురం. ఆ ఊరిలో రంగయ్య అనే రైతు ఉండే వాడు.
అతను ఒక రోజు పొలం వెళ్ళి వచ్చాడు. స్నానం చేసి భోజనం చేసాడు.
ఆ రోజు ఆ ఊరిలో పెద్ద జాతర. ఆ జాతరకు రంగయ్య తన కుటుంబంతో వెళ్ళాడు.
జాతర లో దేవుని గుడిని రంగురంగుల దీపాలతో అలంకరించారు.
 రకరకాల వస్తువుల దుకాణాలు ,అలంకరించిన ఎడ్లబండ్లు ,రంగుల రాట్నాలు,
 అనేకరకాల బొమ్మలు ,కుండలు కడవలౌ ,బానలు మూకుడులు ఉన్నాయి.
అక్కడ రచ్చబండ ఉంది.
దానిపై జ్యోతిష్యుడు కూర్చుని జోస్యం చెపుతున్నాడు.
రంగయ్య అక్కడి గుంపులో చేరి వింటున్నాడు.
అప్పుడు ఒక దొంగ వాళ్ళ డబ్బు కొట్టేసాడు.
తరువాత వాళ్ళు పోలీసులను పిలిచారు.పోలీసులు వెంటనే జీపులో వచ్చారు.
దొంగను పట్టుకొని, డబ్బును రగయ్య చేతికి ఇచ్చారు.
ఆ డబ్బుతో అందరు వాళ్ళకు కావలసిన వస్తువులు కొనుక్కొని,
తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళారు.
***
మైత్రేయ ఆరో తరగతి.
రిషీవ్యాలీ స్కూలు,
(పిల్లనగ్రోవి  - పిల్లల కలాలు సంకలనం  నుంచి)


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Sunday, December 19, 2010

అంతు పట్టని ఏ సానుభూతి

బాలోత్సవ్ @ కొత్తగూడెం కథారచన లో సీనియర్ లలో ద్వితీయ బహుమతి పొందిన జి.శ్రీరాం , 9 వ తరగతి ,భద్రాచలం పబ్లిక్ స్కూల్ ,సారపాక ,ఖమ్మం జిల్లా ,రచన ఇప్పుడు చదవండి.
***

అంతు పట్టని ఏ సానుభూతి 
నా పేరు మోగ్లి .నేను బెంగాల్ పులుల జాతికి చెందిన ఒక పులిని .
 పులులజాతికి చెందిన మేను స్వతంత్ర జీవులం . మా మంద నాయకుడికి తప్ప మేమెవరి మాట విని ఎరగం .మా కంటూ పాటించ వలసిన నియమ నిబంధనలు మా పెద్దలు ఎప్పటినుంచో చాలా ఆలోచనలతో స్థాపించారు. ఈ నియమ నిబంధనలను మేము తూ చా తప్పకుండా పాటించేవాళ్ళం.
కానీ అప్పుడప్పుడే ఒక శక్తి ఉన్నతశిఖరాలకు చేరుకుంటున్నది.  అదే మానవ శక్తి . ఆ  మానవులంతా మేము ఉంటున్న ప్రదేశాన్ని జంబూద్వీపం అని పిలిచేవారు.
అప్పటిదాకా కాల హయైగా ,సుఖశాంతులతో గడిచింది. ఈ అడవి మాది ,ఈ నేల మాది. ఇది మా ప్రదేశం అని జీవిస్తున్న సంధర్భంలో ఈ మానవులు మా మీద దాడులు జరిపారు.
 కనిపించిన ప్రతి చెట్టు  ప్రతి పుట్ట  గొడ్డళ్ళతో నరికారు.
అడవిలో జంతువుల్ని ఎడాపెడా వేటాడారు.అడవి నియమాల ప్రకారం ఎవరినీ అకారణంగా వేటాడకూడదు.  ముఖ్యంగా మా నియమాల ప్రకారం మనుష్యుల్ని వేటాడకూడదు. మా దృష్టిలో మనుషులు జంతువులందిరిలో బలహీనమైన వాడు. మనుషుల్ని వేటాడంలో మజా ఉండదు. అంతే కాక నరమాంస భక్షణ వలన జంతువుల కోరల పటుత్వం తగ్గి పోతుంది.  కానీ ,ఈ మధ్య మనుషులు ఏనుగులమీదకెక్కి గోధుమ చర్మం వారిని వెనకేసుకొచ్చి ,జంతువుల చర్మాలు కోస్తున్నారు.
ఇలాంటప్పుడు మనుషుల మీద దాడి చేయచ్చును. మనుషుల దుష్ప్రవర్తన చూసి మేము సహించలేకపోయాము. మనుషుల్ని వేటాడడానికి ముందుకొచ్చాం.మనుషులమీదికి దూకి మరీ వారిని కసితీరా చంపాం. దాంతో ఆ మనుషులంతా కుయ్యో మొర్రో అంటూ అడవి నుంచి పారిపోయారు. అక్కడితో అయిపోయిందనుకొని హాయిగా బతక సాగాం.
కానీ, మనుషుల పగ మాత్రం చల్లార లేదు. చాలా ఏళ్ళవరకు మా మీద ఏదాడీ జరగలేదు.కానీ మనుషులు మాత్రం తమ బుద్ధిబలంతో చాలా ఆయుధాలను రసాయనాలను సృష్టించారు.  భూమిలోని ఖనిజాలను దోచుకొని చాలా నిర్మించారు.
అప్పటికే మా జంబూ ద్వీపాన్ని కొంతమంది తెల్ల వాళ్ళు వలసచేసుకొన్నారు.
వాళ్ళు నిర్మించిన ఆయుధాలతో మా మీద మళ్ళీ దండయాత్ర కొనసాగించారు.

ఈ సారి మా వీరత్వం వాళ్ల ముందు ఏమాత్రం  సరిపోలేదు. కనిపించిన ప్రతి పులినీ కసితీరా చంపారు. ఒక నాయకుడిగా నేను కూడా వాళ్ళను ఎదుర్కొన్నాను. కానీ, నా శక్తి సామర్థ్యాలు వాళ్ళముందు సరిపోలేదు. ఒక పక్కన నా బంధువులు ,నా స్నేహితులు అందరు మనుషుల చేతిలో అధోగతి పాలవుతున్నారు. ఎలాగైనా సరే మేము జీవించాలి. నేను మా మందలో మిగిలిన వారితో కలిసి పారిపోయాను.
నేను మిగతావాళ్ళతో కలిసి పారిపోయునప్పుడు ,నా పై నాయకుడ్ని వాళ్ళు బంధించారు.
తెల్లదొర ఒకడు తుపాకీ తో మా నాయకుడ్ని చంపి ,దాని మొహం మీద కాలు పెట్టి వీరోచితంగా నించున్నాడు.

ఇది చూసి మాలో కసి బాగా పెరిగింది.కానీ ,అక్కడి నుంచి పారిపోయాము.
ఇప్పటివరకు నేను నాతో ఉన్న వాళ్ళని జాగ్రత్తగా కాపాడుకున్నాను.
కానీ, మనుషులందరూ చెడ్డవాళ్ళన్న భ్రమలోనే ఉన్నాను.
తరువాత తెలిసింది. మనుషుల్లో కొంతమంది మంచివాళ్ళున్నారని.కొంతమంది జంతుప్రేమికులున్నారనీ . వాళ్ళు మమ్మల్ని జాగ్రత్తగా వాళ్ళు తయారు చేసిన అడవుల్లో ఉంచారు.
కానీ, కొంతమంది ఇప్పటికీ వేటాడం మానలేదు. అయినా సరే , ఎవరికీ లొంగకుండా అక్కడే నేను నా మందను కాపాడుకొంటున్నాను.

***

Photo courtesy:
http://www.thewareaglereader.com/2010/09/something-resembling-plainslinks-tiger-cub-edition/
***

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Saturday, December 11, 2010

అప్పుడు అక్కడ

***
గీతాంజలి ,8వ తరగతి,రిషీవ్యాలీ పాఠశాల ,
***
అప్పుడు అక్కడ,
ఎన్ని చెట్లు ఎంత నిశ్శబ్దం
ఎంత ప్రమాదం ,ఎవరికీ తెలియనిది.

చీకటిలోని కళ్ళు ఎప్పుడూ నిన్నే చూసేవి.
మండ్రగబ్బలు నీ నుంచి పరిగెత్తేవి.

ఈ అడవిలో ఎక్కడైనా ఉండొచ్చు ఎక్కడైనా వెళ్ళచ్చు.
ముళ్ళు నీ పాదాలలో గీరుకొని ఉంటాయి.

చెట్లు వేర్లు నుంచి పడి ,అక్కడే ఉంటావు.
దాహం వేస్తుంది. కడుపు రగులుతుంది.

ఎక్కడకు వెళ్ళినా నీకుదాహమూఆకలీ తీరదుగా?
అయితే ఇక్కడే ఆగి చనిపోవచ్చు కదా.

అప్పుడే ఒక పులి నీ దగ్గరకు వస్తుంది.
నువ్వేమీ చేయలేవు. నీకు ఇంకా బలం లేదు.

నువ్వు ఇప్పుడు ఏడుస్తావు.
ఇంత చిన్నప్పుడే ..
ఆ పులి నిను పట్టి ఊపుతుంది..ఇదెలా?

"నాన్నా నువ్వెందుకు ఇలా ఏడుస్తున్నావు ?లెగు"

మెల్లిగా నేను నా కళ్ళు తెరిచా.
అమ్మ అక్కడ ఉన్నది.

"నేను నిన్ను వదిలి ఎప్పుడెల్లను అమ్మా" అన్నా.
"వెళ్ళమని ఎవరు అన్నారురా?"అంది అమ్మ.

***
Geetanjali, 8th class, Rishi Valley School, 20-9-2007.
***

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Friday, December 10, 2010

So much to LEARN !

 It was a cheerful classroom.
Turning a bit naughty ,now and then.





”Hey ! Look ! I could easily figure out this!”

“Come on show me !”

“Hey, let me see!”


“I am the first to answer “

 “I am the next !”


”Oh! I have gone wrong “

”It’s alright ! Try again”

“ You Can do better next time”


The usual classroom buzz.


They were all very lively students.

Enthusiasm, laughter, discussion and debate..

were filling the room.


Everyone was nodding head with worksheets and handouts infront of them,

Solving, Guessing.Sharing.Giggling.Whispering.


A perfect winter morning class!

Fresh and   warm , filled with “all new “students!

And ofcoursre,late- comers!



Until they stepped into this meeting hall turned  classroom ,

they were Teachers, Trainers and Resource persons

Once they stepped out, they will the same !

Not perhaps.

Because this workshop was organised by Trinity ESOL, National Manager, Orient Black Swan ,lead by Mr.Joe Tun Sein and his wonderful team,



with the intention that the invitees step out little more better or much more better  in what they have been doing, teaching a foreign language.

Ofcourse, classrooms are not new to them.

But, everyday they walk into the room,to teach .

Today, they humbly walked in, to be taught !




Dr.Susan Russell, a PhD in English as foreign language, was conducting a workshop for English Teachers , Trainers and Resource persons engaged in Trinity College London ,ESOL (English for Speakers of Other Languages)program .


Ms. Susan was very inspiring ,friendly and cheerful throught the day.

She created a wonderful  classroom  where teachers turned students, experiencing how difficult is it to solve simple challenges in worksheets!

Perhaps all these teachers might have handed over several sheets like the one they were solving themselves.

A brilliant example is created,very naturally and casually, simply  to understand what passes through the minds of students when they pass through the same experience!

Thanks to Ms.Susan for  creative and generative workshop and few words to introduce the diverse classrooms she has been .In her own words.:

I’ve taught and researched EFL in a number of countries including Australia, Hungary, Bosnia, Sweden and China and in organisations ranging from high schools and universities to commercial and industrial workplaces. 
My original BA was from Lancaster University and my PGCE was from Sydney University, Australia, where I taught in English in the Workplace programmes for migrant workers and support programmes for refugees and asylum seekers. 
I then went to China to teach as a ‘foreign expert’ at the University of Finance and Economics in Shanghai for one year, after which I returned to England where I took up the post of Senior Lecturer in EFL at London Metropolitan University. Studying for an MA in Linguistics brought me back to Lancaster University a few years ago, and I’m currently returning to my PhD studies here, jointly in the Linguistics Department and the Management School, having recently worked as a research associate in the Department of Educational Research. 
I also work as a Trinity examiner mainly in Spain and Italy, and occasionally conduct EFL training with Swedish military personnel, just for a change!

http://www.lancs.ac.uk/fass/courses/eap/staff/course_b_tutors.htm)


***


What is the essence of her vast and diverse experience as language teacher?


She concluded:


Let the students express naturally.Let them speak naturally.


 If you find mistakes ,pelase don’t quickly correct or interrupt.Wait until they finish.


First , let them get confidence in their expression. Then, occuracy  and then ,fluency .


Encourage Natural expression but not a scripted speech.


First let them understand the language functions then grammer and then phonology.Once they get clarity with the languagefunctions , grammer ,intonation ,stress and otherskills will naturally get perfect.”


***


Dear friends, 

there was so much to learn from our new friend, Ms.Susan.

Next time when we step into a classroom either as a student or a teacher , it’s simply to learn !

***
RELATED POST:

Thursday, December 9, 2010

మా గ్రంథాలయం

మా గ్రంథాలయం
సాయి సాహితి ,10 వ తరగతి 9-2-2008
***
పుస్తకాల పక్కన పుస్తకాలతో
అరల కింద అరలతో
ఉంటుంది మా గ్రంథాలయం.

అలా అని ఖాళీ లేదు అనుకోకండి,
పది ఏనుగులు పట్టే గది,
మా గ్రంథాలయం.

నల్ల రాతి గచ్చు
ఎప్పుడూ చల్లగా ఉంటూ
దానితో పాటు చుట్టూ చెట్లు
బావుంటుంది మా గ్రంథాలయం

చెక్క కుర్చీలు ,బల్లలతో
సున్నితమైన చెక్క నిచ్చెనతో
ఎంతో బావుంటుంది  మా గ్రంథాలయం

పార్లమెంటు ఇల్లు కన్నా
బుద్దుడి గుడికన్నా
ప్రశాంతంగా ఉంటుంది మా గ్రంథాలయం.

ఒకటి రెండు మూలలలో ,
పుస్తకాలు పుచ్చుకొని
తిరుగుతూ ఉంటారు విద్యార్థులు.

నచ్చినా నచ్చక పోయినా
లోకం మరిచి పోయి
చదువుతూనే ఉంటారు.

చీకటి పడగానే ,
కళకళాడే దీపలలాగా
వెలుగుతాయి లైట్లు.

సమయం ముగియగానే ,
రైలుపెట్టెల లాగా..అందరూ బయటికి వస్తారు.
చీకటి వెలుతురిని మాతో బాటు బయటకు పంపుతుంది.

అప్పుడు
ఒక ప్రాణం లేని మూగజీవిలాగా ఉంటుంది
మా గ్రంథాలయం.

***
సాయి సాహితి ,10 వ తరగతి, రిషీవ్యాలీ పాఠశాల,9-2-2008
***

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Tuesday, December 7, 2010

అగ్గిపుల్ల

చరిత, 8 తరగతి ,రిషీవ్యాలీ పాఠశాల, 21-9-2006
***
 అగ్గిపుల్ల
సన్న చెక్క పుల్ల,నల్ల తల
చూడ్డానికి చిన్నదే ,చేసేవి లెక్క లేదు.

చలికాలంలో వెచ్చగా ఉంచుతుంది.
తిండి ఉడకడానికి...అగిపుల్ల.

శతృవు పొలం తగలబెట్టడానికి
దీపావళి ఆడడం.. అగ్గిపుల్లతో.

పూజారులు చేసే మతపరమైన పూజ
శవాన్ని కాల్చడానికి...అగ్గిపుల్లే.

నిన్ను కొట్టి వెలిగిస్తే... కోపంతో నన్ను కాలుస్తావా?
అయినా , నా చేతులు చుట్టి నిన్ను కాపాడుతా!

 ***


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Sunday, December 5, 2010

The Brave Horse

పిల్లలకు జేజే * పిల్లల పండుగ లో కథారచనలో  నందివర్ధనం ( జూనియర్) విభాగం నందు...ప్రత్యేక ప్రశంస పొందిన ఐ.వి.ప్రణవ్ రెడ్డి  మరో చిన్ని కథను ఇప్పుడు చదవగలరు.
***
The Brave Horse


Story by
IV Pranav Reddy,4 th class, Gomathy School,29-10-10

http://www.zazzle.com/
***
There  was a  baby-horse named Sherry.
It is very scared to be alone.
One day, it was lost from the parents.
It is very scared and it thought that some wild animal will come and it will eat it.
Then,slowly it started going to the place where it lives.
Finally ,it reached there.
But, it’s parents weren’t there.
Sherry thought aloud, “I am very brave! I can find my parents!”
Sherry got an idea that it’s parents might have gone to the  secret pond on the other side of the forest searching for it. Because they knew that Sherry always wanted to go there and they said NO.
Sherry went to the secret pond .When it reached the pond, it found it’s parents who were anxiously searching  for Sherry.
Now, they all lived  very happily.

***

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Friday, December 3, 2010

The Foolish Bee

పిల్లలకు జేజే * పిల్లల పండుగ లో కథారచన  లో
నందివర్ధనం ( జూనియర్) విభాగం నందు ..ప్రత్యేక ప్రశంస పొందిన ఐ.వి.ప్రణవ్ రెడ్డి చిన్ని కథను ఇప్పుడు చదవగలరు.
*
 The Foolish Bee
  Story by
IV Pranav Reddy,4 th class, Gomathy School,29-10-10
*
Once upon a time ,there was a bee named Ram.
It was the last bee in the world. It was afraid that it will also die soon.
Then there will be  no Bee on earth.
So, it used many tablets. 
It lived for many days and it thought that it will not die.
It became very old and couldn’t do any work including flying.
It is a male bee and didn’t give birth to any baby-bee. 
And finally, it died.

Moral: Even if you use too many tablets ,you will die one day. We have a proverb that, who are born will die.

***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Wednesday, December 1, 2010

కొడుకు మాట

కొడుకు మాట
జి, శ్రావణి. 5 వ తరగతి , విద్యావనం, రిషీవ్యాలీ పల్లెబడి.
***

కొత్తపల్లిలో రమణ అనే అతడు ఉండే వాడు.
అతనికి ఒక కొడుకు ఉండే వాడు.అతని పేరు భాస్కర్.

వాళ్ళకి కొబ్బరి తోట ఉండేది.

ఒక రోజు వాళ్ళ నాన్న భాస్కర్ ను తోటకు పిలుచుకు పోవాలనుకొన్నాడు.
 తండ్రి భాస్కర్ ను పిలిచాడు.
"నాన్నా... నాకు నడుం నొప్పి వస్తున్నది."అన్నాడు భాస్కర్.
కానీ, తండ్రికి ఎదురు చెప్పలేక పోయడు భాస్కర్.

భాస్కర్ తండ్రి కలిసి తోటకు వెళ్ళారు. భాస్కర్ ను రమణ కొబ్బరి చెట్టు ఎక్కమన్నాడు.
"ఖచ్చితంగా చెట్టు ఎక్కవలసిందే "అన్నాడు తండ్రి.

భాస్కర్  చెట్టు ఎక్కాడు. మధ్యలో నడుం నొప్పి ఎక్కువయ్యింది. కాలు జారి కింద పడి పోయాడు.
 "అబ్బ ..అబ్బ.."అని గట్టిగా అరిచాడు.

అక్కడ తండ్రితో పాటు ఇద్దరు మనుషులు ఉన్నారు.
వెంటనే భాస్కర్ ను ఆసుపత్రికి తీసుకు పోయారు.

భాస్కర్ నడవలేక పోతున్నాడు.
"ఇంక జీవితం లో ఎప్పటికీ నడవలేడని" డాక్టర్లు చెప్పారు.
భాస్కర్ మాట వినని తండ్రి రమణ ఇప్పుడు బాధ పడుతున్నాడు.
జరగవలసినది జరిగి జీవితంతో పోరాడుతున్నాడు.

పాపం భాస్కర్ !

 ***

(October 2005)
***
Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Tuesday, November 30, 2010

ఓ నక్షత్రమా !

ఓ అందరాని నక్షత్రమా !

నీ వెలుగు నాకు

నా నీడ నీకు 

నీ అందం నాకు

ఇవన్నీ ఇస్తావా?

ఓ పాల నక్షత్రమా!

***

పి.మమత, 6 వ తరగతి, విద్యావనం. రిషీవ్యాలీ పల్లె బడి , 2005.
పట్టుపువ్వులు ,పిల్లలకలాలు సంకలనం నుంచి
***


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Monday, November 29, 2010

పూనకం పోకడ!

మా వూరు పేరు తుమ్మచెట్ల పల్లి.
ఒక రోజు మొలకలపున్నమి వచ్చింది.
ఆ రోజు సూర్యగ్రహణం పట్టింది.
ఆ రోజు పూజారి పూజ చేస్తుండగా మారెమ్మ అతనిలోకి చేరింది.

అప్పుడు పూజారి వేపాకు తింటూ ఉంటే పూనకం వచ్చింది.
అప్పుడు పొట్టేలిని నరికేసారు.పూజారి రకం తాగాడు.కోడితల కొరికి విసిరేశాడు.
అప్పుడు ప్రజలంతా భయపడ్డారు.

అప్పుడు మాఇంటికి వచ్చి పై నుంచి కిందికి దూకాడు. ఒక ఆయనను వేప ఆకులతో కొట్టాడు. "ఏంటి నీ కోరిక?" అని పూజారి అతనిని అడిగాడు.

"వానలు పడడం లేదు . మా పంటలు సక్రమంగా పండలేదు."
అప్పూడు పూనకం వచ్చిన వ్యక్తి "ఈ నెల తరువాత పడుతాయి" అని చెప్పాడు.

మళ్ళీ ఇంటికి పోయి స్నానం చేసాడు.అప్పటి నుంచి అతను సంతోషంగా ఉన్నాడు.
అతడు చేతులో కర్పూరం పెట్టుకొని ముట్టించుకొన్నాడు.

మారెమ్మ తమ్ముడు పోతులురాజు మారెమ్మ ముందు ఉన్నాడు. అందరి  గంగమ్మల ముందు పోతులరాజు ఉంటాడు. పోతులరాజు కూడా ఒక ఆయనకు వస్తుంది.

ఇద్దరికీ పూనకం వస్తుంది.
అలా ఆయనకు వస్తూనే ఉంది.
వాన మాత్రం రాలేదు !

***
బి. రాజేంద్ర ,6 వ తరగతి, విద్యావనం  ,2005,
***
పట్టుపువ్వులు ,పిల్లలకలాలు సంకలనం నుంచి.


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Sunday, November 28, 2010

హాయి హాయిగా

చంద్ర మండలం లోకి వెళితే ..

అక్కడ అందరికీ ఇండ్లు కట్టిస్తా

త్రాగడానికి బోర్లు వేస్తా

గ్రహాలన్నింటినీ నింపేస్తా.

మంచి పండ్లను కాయిస్తా

తినడానికి ఆహారం వాటి నుంచి సంపాదిస్తా.

అక్కడే జీవితం హాయిగా గడిపేస్తా.

***
విష్ణు  5 వ తరగతి, విద్యావనం, రిషీ వ్యాలీ పల్లె బడి.

< పట్టుపువ్వులు , పిల్లల కలాలు సంకలనం నుంచి.2005>
***


Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

నేను

నేను
చెట్లో నుంచి పుడతాను.

పుట్టిన తరువాత పువ్వుగా మారుతా
పువ్వు తరువాత పిందెకు వస్తా

పిందె తరువాత కాయను అవుతా
కాయ తరువాత పండుకు వస్తా

పండు తరువాత మార్కెట్ కు చేరుతా
ఆ తరువాత కడుపులోకి వస్తా
***
యస్ .వాసుదేవ రెడ్డి, హరిత వనం ,2005, ఆరో తరగతి


***
 "పట్టు పువ్వులు " పిల్లల కలాలు " సంకలనం నుంచి.
రిషీవ్యాలీ పల్లె బడి (REC) వారికి ధన్యవాదాలతో.



Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.

Tuesday, November 23, 2010

ఒక చిన్న గాంధి

 బాలోత్సవ్  కథారచన -2010 లో జూనియర్ విభాగంలో ద్వితీయ  బహుమతి పొందిన  కె. అభిజ్ఞ ,
6 వ తరగతి ,   రచన.
***
ఒక చిన్న గాంధి 
***

ఒక రోజు నేను పాఠశాల నుండి వస్తుండగా  నాకు గాంధి వేషంలో చిన్న కుర్రాడు కనిపించాడు . నేను అతన్ని చూడగానే పాఠశాలలో వేషం వేస్తున్నాడు అనుకొన్నాను
కానీ, తీరా చూస్తే ,అతను ఒక భిక్షగాడు. అతను డబ్బులు అడుగుతున్నాడు. అంత చిన్న వయసులోనే అతనికి ఎందుకు డబ్బులు కావాలి?
అప్పుడు నేను చిన్న అబ్బాయి దగ్గరికి వెళ్ళి అడిగాను," నీవు ఎందుకు డబ్బులు అడుగుతావు  వాటితో నీకు ఏమి అవసరం ? ఎందుకు వేషం వేసుకొని డబ్బులు అడూగుతున్నావు? " అని అడిగాను
అప్పుడు చిన్న కుర్రాడు ఇలా సమాధానం ఇచ్చాడు. "నా పేరు సోము. నా వయసు ఏడేళ్ళు . నాకు మీలాగానే పిల్లందరితో కలిసి పాఠశాలకు వెళ్ళి ఆడూకొని ఆనందాలు ,బాధలు అన్ని విషయాలు పంచుకోవాలి అనిపిస్తుంది . కానీ దురదృష్టవశాత్తు , నేను ఒక పేద కుటుంబంలో పుట్టాను. మా అమ్మానాన్నలు నన్ను ఎంతో ప్రేమగానో చూస్తారు. కానీ ,మా కుటుంబం ఒక బువ్వ కూడా నోటిలో పెట్టలేని పరిస్థితి లో ఉన్నది.
మా నాన్నకి నేను నాలుగు ఏళ్ళప్పుడే పక్షవాతం అచ్చింది. మా అమ్మ ఏమీ చేయలేక చిన్న చిన్న ఇంట్లో పని చేస్తుంది. రోజుకి పదిరూపాయలు కూడా రావడం లేదు. ఇక నేను బాధలు భరించ లేక ఇలా వీధుల్లో వేషాలు వేస్తూ కొన్ని మాటలు చెపుతూ ,ఇలా డబ్బులు సంపాదిస్తూ ఉన్నాను.
కానీ, నేను ఏమాత్రం డబ్బులతో సరిపడ లేక పొతున్నాను.నాకు చదువుకోవాలని ఆశగా ఉంది. కాకపోతే నా పరిస్థితి అలాంటిది కాదు."
అప్పుడు నేను ఒక సలహా ఇచ్చాను." నువ్వు గవర్నమెంట్ పాఠశాలకు వెళ్ళి చదువుకోవచ్చు కదా?" అని అన్నాను.
"నేను చదువుకొంటే నా కుటుంబాన్ని పోషించేవారు ఎవరు ?"అని ఏడుస్తూ అన్నాడు.
అప్పుడు నాకు అతన్ని చూడగానే ఇలాంటి వారు ఎంతమందో ఉంటారు .నాకు ఏదో చేయాలి అనే తపన ఏర్పడింది. "వాళ్ళే రేపటి మనదేశానికి పౌరులు కావచ్చు " అని అనిపించింది
అపుడు నేను మా తల్లిదడ్రుల దగ్గరికివ్ ఎళ్ళి మా నాన్న తో ఇలా అన్నాను. " నాన్నా ,నీకు ఉద్యోగం ఉంది కాబట్టి నన్ను మన కుటుంబాన్ని పోషిస్తున్నావు. నన్ను చదివిస్తున్నావు. కానీ, పేద కుటుంబంలో పుట్టిన పిల్లల సంగతి ఏమిటి ?
వాళ్ళు చదువుకోలేరు కదా.రోజూ పనిచేయాలి. వాళ్ళని మనం చదివిద్దామా?'" అని అడిగాను.
" నీ ఆలోచన బావుంది . కానీ ,నేటికాలంలో చదివిస్తా అని పిలిచినా రానటువంటి పరిస్థితిలో ఉన్నారు . వాళ్ళకి చిన్నగా చదువు మీద ఉన్న శ్రద్ధ పోతుంది .  వాళ్ళకి అలా గాలికి తిరగడమే నచ్చేస్తది "" అని అన్నారు.
నిజంగానే సోముకి రెండు నెలల తరువాత చదువు మీద శ్రద్ధ వెళ్ళిపోయి ,అలా వేషాలతోనే తిరిగాడు. అతనికి రోజుకి 50 ఎక్కువనే డబ్బులు వస్తున్నాయి .
కానీ, అతను చదువుకోవడం లేదు.
నాకు అర్ధమైంది ఏమిటంటే, పరిస్థితులను బట్టి , కాలాలను బట్టి , మనుషులుకూడా మారుతారు.

***
బాలోత్సవ్  కథారచన -2010 లో జూనియర్ విభాగంలో 2 బహుమతి పొందిన  కె. అభిజ్ఞ ,6 వ తరగతి , తేజ టాలెంట్ స్కూల్, కోదాడ ,నల్గొండ జిల్లా. 
రచన.
13-11-2010.

Prabhava,Books and Beyond ! * All rights reserved.